Temiz şeyler düşündük, tertemiz;
Uzun yollar boyunca, beraber;
Eli elimde, yan yana, sessiz;
Çevremizde karanlık çiçekler.
Yapayalnız, kırda, yeşil gecede;
Yürüyorduk, nişanlılar gibi;
Gökte ay, masaldaki bir meyve;
Bölüştük o sihirli meyveyi.
Ve öldük yosunlar üzerinde,
Uzakta, yalnız, o mırıltılı,
O dost ormanın gölgelerinde.
Sonra gökte, nurlarla sarılı,
Buldum seni, yaş dolu gözlerim,
Sevgili sükut yoldaşım benim...
Çeviri: Orhan Veli
Paul ValeryKayıt Tarihi : 3.7.2013 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu Ramazan ayında ormanda ne işiniz vardı Allah aşkına?
Bu şiirin şairi “Gayr-ı Müslim”miş…
Gezerler efendim, sevgilisini yanına alıp, eli elinde yol boyunca salına salına gezerler. Her zaman dil konuşmaz, eller de sıcaklığıyla, sarmalayışıyla, tutuşuyla konuşur. Hem de öylesine bir konuşma ki, bakışlarla çakan şimşeklerin paratoneri olup, bütün elektriği insanın ta kalbine, ta ruhuna gönderirler. Hem de sımsıcak bir titreyişle.
Bu ahvalde söze ne gerek. Konuşur zaten eller, içli içli…
Yan yana yürürken elin kolun her teması, insanın içinin yağını şıpır şıpır eritir zaten.
Akşamın loşluğunda, karanlık çiçekler eşliğinde eritir bütün yağları, şiirde erittiği gibi.
Yeşillikler içinde, yeşil kokan bir gecede, insanın ruhunu uyaran, kalbini gümleten, orman ve yeşil kokusunun oluşturduğu titreşimler, sessizce birbirine akan iki sevgiliyi kendinden geçirir.
Ne evliler, ne nişanlılar.
İki sevgililer…
Gökteki ay’ı masal meyvesi diye paylaşıp gevşeyerek, huzura ermenin rahatlığını yaşarlar, kırlarda çimenlerde…
Paylaşımın rehavetiyle ölmüşçesine kendilerinden geçerler, hiçbir şey düşünmeden. Sadece onları kucaklayan, bağrına basan dost ormanın, rüzgârın serinliğine kattığı mırıltısı duyulur.
Yükseklerdedir sevgili, göklerde. Sevgi aşkın ilahıdır. Sevgili, sevgiyi yaşatan… Nura bürünmüş gibi görür gözleri, can bildiği, aşk bildiği sevgilisini. Bir sevgi, bir aşk maşukuna “her şeyim” dedirtiyorsa, o, seven yürek için artık her şeydir.
Sevgili, seni buldum, kendimi bulur gibi. Şimdi gözlerim yaş dolu, bu bulma ile kavuşma ile ve huzur ile…
Sevgili sessizlik benim yoldaşım.
*
Çapraz uyaklı dörtlükler, kendine has dizilişte uyaklı üçlükler…
Eh, daha ne olsun.
Duygu ise duygu.
Telmihse telmih.
Şiirse şiir.
Sanatsa sanat.
Şairse şair.
Sone tarzında çok güzel bir örnek…
Orhan Veli gibi değerli bir üstattan güzel de bir çeviri.
İftardan sonra buyurun sofraya…
Sevgi ve saygıyla…
Hikmet Çiftçi
20 Temmuz 2013
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (8)