Dost Olanın Türküsü Şiiri - Özgür Akbaba

bahar vurdu kanatlanmış rüzgar gibiyim
ben de bu rüzgarla dosta giderim
eğer kara günlerimde vefa gördüysem
hiç düşünmem o dost için dara giderim

gece ayazını gönlüme yorgan biçerim
yağmur çamur bilmez dağdan geçerim
dostum dara düşmüş zehir olsa içerim
bende bu yağmurla dosta giderim

pencereme güneş doğar dosttan bilirim
gömleğimde kan izleri dağdan gelirim
yüreğimden konuşur dostluk nedir bilirim
bende bu dağdan aşar dosta giderim

düşmanlığa karşıyım sevgidir yerim
dar ağacına assalar, ille dost derim
susarımda ey dost, sen ağlarsan feryad ederim
bende bu dardan geçer dosta giderim