Dost Öğüdü Şiiri - Osman Bulut

Devamlı bu anı bu günü yaşa,
Yarınla kafanı yorma ha yorma…
Çivi gibi gelir saplanır başa,
Her şeyi düşünüp durma ha durma…

İhtiyacı yoktur kimsenin akla,
Körlere yol gösterirsin ne hakla..
Bilgini görgünü kendine sakla,
Kimseye nasihat verme ha verme…

Gücünün yettiği en büyük taşı,
Milletin geçtiği yollara taşı.
Kırılsın kafası, yarılsın kaşı,
Takılıp düşeni görme ha görme…

Öz başını kaşı varsa tırnağın,
Feryadı duymasın kapat kulağın.
Batıp gider evin barkın ocağın
Kimseye kol kanat germe ha germe..

Unutma gel ataların sözünü
Ateşe atarsın yoksa özünü
Beslersen kargayı oyar gözünü
Her aç’a bir sofra serme ha serme…

Gözle kaşı, dille ağzı çatıştır
Delinin eline değnek tutuştur.
Yazıda yabanda diken yetiştir
Gül, çiçek işine girme ha girme..

Neyine lazımdır; töre, anane
Tespih olsun diline şu “Bana ne”
İyi olmuş, kötü olmuş sana ne
Kimsenin halini sorma ha sorma…