Güle Saldılar Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Aşk insanı yakar kavurur imiş
Yürek yangınıyla küle saldılar.
Bu yangından külü savurur imiş
Onun içindir ki yele saldılar.

Nasıl bir sevda ki gurbete saldı
Gurbette de yine kapıyı çaldı
Yüreğime dolup aklımı aldı
Mecnun olmuş deyip çöle saldılar.

Dünya aşkı böyle derbeder eder
Aşk kâlbe girerse biter mi keder
Bu sevda hayatı ediyor heder
Şifa için tuzlu göle saldılar.

Yanan yürek ise dumanı tütmez
Vuslat olmaz ise yangını bitmez
Çekilen çileye bir ömür yetmez
Bu sevdaya bile bile saldılar.

Beni yakan nazlı bir güzel idi
Yaksın! Benim için çok özel idi
Artık bu yüreğim bir gazel idi
Belki söner diye sele saldılar.

Hakk’a âşık olsak azık ahrete
Meyletmesek şâna bir de şöhrete
Sabır ile boyun eğsek firkate(*)
Bu bir sınav bana çile saldılar.

Haktan neler gelse başıma taçtır
Dertler şu gönlüme elzem ilaçtır
Behlül nefsi için dosta muhtaçtır
Bülbül gibi onu güle saldılar.
13.10.2021
(*)Firkat: Ayrılık