Her ne yapsam susarsın,
Dost mu sun, düşman mı sın?
Bir lal gibi yaşarsın!
Dost mu sun, düşman mısın?
Söylemezsin hatamı!
Düzeltmezsin rotamı!
Bu hal gaf mı ata’mı?
Dost mu sun, düşman mısın?
Konuştuğun sırf boş laf!
Yok dilinde pek hoş laf!
Bunca hata olmaz af!
Dost mu sun, düşman mısın?
Derdin, gamın hep dünya!
Otur dünya, kalk dünya!
Gönlündeki tek dünya!
Dost mu sun, düşman mısın?
Dem vurmazsın ukbadan!
Yok, haberin ipkadan!
Sana benzer her nadan!
Dost mu sun, düşman mısın?
“Ol” diyorsun tenperver!
Söylüyorsun mükerrer!
Yeter kardeşim yeter!
Dost mu sun, düşman mısın?
Bu tavırlar düşmanlık!
Olmaz böyle insanlık!
Şu yaptığın şeytanlık!
Dost mu sun, düşman mısın?
Böyle İslam yaşanmaz!
Kul taat’e üşenmez!
Gafil kula dost denmez!
Dost mu sun, düşman mısın?
Cihat ŞAHİN
29.08.2009-İZMİR
Ata; kıymetli hediye,
Ukba; Baki âlem, ahiret.
İpka; fani malları bakileştirmek.
Nadan: Nasipsiz.
Tenperver; lüks yaşamayı seven kimse.
Mükerrer: tekrar, tekrar.
Kayıt Tarihi : 29.8.2009 07:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!