Dost Mu Kalmış Şiiri - Atilla Adsay

Yürüyorum kaldırımlar mekân olmuş
Taşıyor beni yorgun ayaklarım keşmekeş
Elimde sigaram dumanlar benden de sarhoş
Nerde eski mekânlar mekân mı kalmış.

Çaldığım kapılar koca kilitli duruyor
Sokaklar tenha rüzgâr amansız esiyor
Herkes bir sihirli cama bakıp duruyor
Nerde eski muhabbetler muhabbet mi kalmış.

İlkbahar da geldi yeşerdi bağlar
Bende yine gam yine hüzünlü anlar
Herkes biri birine adeta küsmüş
Nerde eski tebessümler yüzler gerilmiş.

Beni benden etti menfaat sahipleri
Ne ben benim nede dostlarım dost
Bir garip dünya insanlar şaşırmış
Nerde eski dostlar dost mu kalmış.