Dost mu Kaldı? Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

İnsan mı kaldı ki yâr, yâr diyelim?
Güvendiğin nice dost, nâr diyelim.
Her tebessüm altında bin sinsi dil,
Her vefa yeminle inkâr diyelim...

Bir gülü tutarken diken saplanır,
Bir omuz ararsın, taş bağlanır.
En güvendiklerin sır saklamazlar,
Kuyuya en önce dostun dalar...

Ne kaldı elde, yalanlar kadar?
Sözler kırık, bakışlar kadar.
Bir selam uğruna ömrün gider,
Ve kalbin satılır bir pula kadar...

Bir gülü tutarken diken saplanır,
Bir omuz ararsın, taş bağlanır.
En güvendiklerin sır saklamazlar,
Kuyuya en önce dostun dalar...

Dünyada insana kim kaldı dost?
Her yüz bir maske, her söz bir post...
Yalnız kalbinde hakikati tut,
Yâr ol da yârsıza dert olma dost!