Dost mektupları - 07 - Dost Kervanı

Bir zalim mantıktır, büken perdeleri
İlmiğinde yokluk, kördüğüm olmuş
Vurur bağrına yine, kanlı hançeri
Yanmaya yüztutmuş gönüller solmuş...

Baharında yağar kar tanecikleri
Mevsimler eriyip yağmura döner
Sellere varınca gönülcükleri
Umutlu hüzünler gözlerde söner...

Bozar, bozar mektupları bir kanlı oyun
Hep ayrılık yazan kalemler bıkar
Ararım uzağa düşerse yolun
Sevmeyi bilmeyiştir, canımı sıkar...

Sevmek söyleniştir hep içten içe
Sevmek yazılıştır hep içten dışa
Bütün bunların hepsinden öte
Sevmek iççekiştir bahardan kışa...

Söylenişte saklı zamanın tiktakları
Zamanda saklı mantığın mutlakları
Söylenmeden duyar artık kulakları
Yolu dost bağına bir kez düşenin...

Yazmaya kağıt arama sen dostum
Kalemsiz devrana, yaz destanını
Arayan olmassa dost kervanını
Havaya yaz, suya yaz, uykuya yaz düşe yaz...
.....1985.....