Dost(makale) Şiiri - Asım Kısbet

---dost ve yaren olma özlemi çeken yüreklere-------

-
- DOST----

Gün akşam oldu dostlar, çünkü bir güneş daha battı. elvan elvan çiçeklerin burcu burcu kokular yaydığı sırada,her güneşin batışında mevsimler yüreklerimizde bahar iken hazana dönüşür ve hayeller dünyasında kılavuzsuz gemi gibi gezinir dururz..........
Sevgiden,hoş görüden uzak günler yaşadığımız ortamlarda şarkıların bile hüzün koktuğü,koşturmacıyla geçen bir ömrün yorgun devrelerinde fireni patlayan bir araba gibi yolun sonunda iklimler bahara
durmuşken hazan kapıya dayanıverir.İşte o zaman akşamlar uzar.kısalmak bilmez vurgun yiyen şafak özlemiyle sancı çeken geceler
çaresizliğin girdabında kuru bir yaprak gibi savrulurken hasretin göz yaşına karışıverir......
Farkında olmadan bedeninde ızdırabı yaşarken gözlerinde dostlar tütüverir tütüverir de gözleri kurumuş sema beklenmedik bir şekilde salar göz yaşlarını ve ağlamaya durur. Çünkü etrafında dost kalmamıştır.Ahların yorgun bedenimizdeki sancıları unuturcasına çağlayana dönüştüğü anlarda yüreğimizde besleyib de dışa vuramadığımız dostluklar gecenin derinliğine futursuzca düşüverir dudaklarımızdan nerelerdesin? dost...İnsanın üşümüş yanlarını tatlı bir haz güneşiyle ısıtıveren,güven ve huzur veren tek kelimelik dört harfin oluşturduğu derin ve anlamlı olan bu manalı kelime...
Baharda hazana teslim olan gönüller,bir gün olsun kendimize sordukmu? ` acaba ben kendimle dostmuyum,ben kendime istediğim dostluklara dostmuyum..`İnanın cana can dostlar,bunun cevabını verdiğimiz an yaşam bizler için doyumsuz olaçaktır.Yüreklerimizin kapılarını çıkarları bitince yorğun ve bitab düşen dostluklara kapalı tutmalıyız.şayet gönül kapımızı açık bırakacak olursak ışığın nazlandığı,küstüğü kimi karanlık yada gri ortamlarda bize göz kırpan dolunaydan habersiz nefes alırız....
Dost hayat kasırgalarının hercai bir tavırla hayatı bize dar etmeye kalkıştığı kimi durumlarda sırtımızı yaslıyacağımız gövdesiyle sığınak dal ve yabraklarıyla bizi teselliye can atan ulu bir çınardır.Yaşamın azğın dalgalarından bunaldığımızda koşup sığına bileceğimiz emin bir liman olmalıdır.
Sevği dostluk adına bize uzatılan eller boş ve boynu bükük dönmesin menzile kara kışlar hüküm sürmesin gül yüzlü baharları çok görmüyelim kendimize hele hele sevdiklerimize

--------------------