Dün yine Yıldız Park’ına gittim Gülüm;
yine o aşk anıtına.
Ve yine Dost geldi de yanıma;
insanlığımdan utandım, yine selâm etti sana.
Önce onu ileteyim, üzerimde kalmasın,
sonra Dost’la, dostça,
biraz hakkın’da söyleşeyim; aklı sende kalmasın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta