Hiç parmağınıza kıymık battı mı bilmem, acı verir... Hele beyninizde bir kıymıkla dolaşmak ve uzun süre ona alışmaya çalışmak?
Yıllar önceydi...
Nasıl başladığımızı hayal meyal hatırlıyorum.
Dostum Salih; yaşı benden büyük olmasına rağmen ben ona hep dost diye hitab ederim.
O ise ismimle hitab ederdi...
Eşini kaybedeli yıllar olmuş. Yalnızlığımızı paylaşmaya başladığımızdan beri bunun ne demek olduğunu bugün daha iyi anlıyorum.
Ben de daha küçükken annemi ve babamı kaybetmiştim. Akıbetleri hakkında anlatılan farklı hikayelerden başka bir şey yok aklımda. Hangisinin gerçek olduğunu bugün bile bilmiyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta