Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiiri bir 'buluş'a dayandırma çabasını olumlu bulduğumu söyleyip birkaç kalem eleştirime geçiyorum:
- Halk şiiriyle böyle doğrudan doğruya bağlantısı olan bir şiirde, halk şiiri öğeleri biraz daha dikkatli kullanılabilirdi belki. Örneğin dizelerin hece sayılarını birbirine yakın tutmak gibi.
- Dört dizenin dördünün de aynı uyakla bitmesi de benim için bir parça rahatsızlık verici.
- İkinci dizedeki devriklik uyak zorlamasıyla yapılmış gibi.
Selamlarımla...
Kişinin en yakın dostu kendi,diye düşünürüm :((( Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta