Dost Karanlık Şiiri - İrfan Gişi

Geceleri ver bana görmek istemiyorum
Tek başıma kalmalıyım duymak istemiyorum
Benim dostum karanlığın karanlığı
Düşünebileceğinizin en siyahından

Şerefsiz gündüzler
Görmek istemiyorum sizi, sizdekileri
Bellisiz düşman

Yapmacık selamları
Dil kıvırıp dudak bükmeleri
Görmek istemiyorum

Bana dost olan benden uzaktır
Yakınlarda dost tanımam ben
Benim dostum zifiri karanlıktır
Görüntüsüz

Anamdan nasıl doğduysam
Nasıl öğrettilerse bana acıyı, kederi, sevinci
Atalarım nasıl ögütlediyse Bilge Han’dan beri
Ben öyleyim, olmaya çalışıyorum en azından

Sana sesleniyorum dost adayı
Diyeceğim şu ki
Senin için ben kendimi değiştiremem
Şunu da söylemek isterim ki
Umrumda değilsin

Günümün yarısı arkadaşımla geçiyor
Tek sevdiğim kör karanlık
Bağırsam aldırmıyor
Haksızlık etsem karşılık yok
Ben böyle dost isterim

Sana sesleniyorum dost adayı
Benim dostum sessiz karanlık
Sana haykırıyorum dünya
Beni anlayan tek şey tanıdım sende
Günümün yarısının geçtiği
AŞKIM karanlık

İRFAN GİŞİ
Mayıs 2004
Değirmendere/Göksun/KAHRAMANMARAŞ