Birisi gittiğinde değil
Keşke dostluğu kalsaydı
Dediğinde anlıyor insan
Okyanusta damla,
Sahrada kum tanesi kadar
Yalnız olduğunu.
Sen sevgili
Bunu anladığında
Damla olup okyanusa,
Kum tanesi olup çöle karışanda
Dinmeyecek yalnızlığın.
Ne o okyanustaki
Beyaz yelkenli
Ne de o çöldeki
Dost kervanı
Dindirmeyecek bensizliğini
Kayıt Tarihi : 20.11.2015 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!