Bir zamanlar seninle, biz sevgiliydik,
Yöneten bizdik, sanki yalan dünyayı,
Hareket ederken, bir beden gibiydik,
Görürdük başımızda, biz bir rüyayı,
Ayrılsak ta üstünden, geçse bir zaman,
Ne olursa olsun, dost kalmalı insan…
Beraberken ne çok, büyüktü sevgimiz,
Yaşanmış o günlere, saygı duymalı,
Yoktu birbirimizden, bizim gizlimiz,
Yaratılmış insan, yürekli olmalı,
Ayrılsak ta üstünden, geçse bir zaman,
Ne olursa olsun, dost kalmalı insan…
Ne kadarda insafsız, geçiyor zaman,
Harap olup giderken, benim yıllarım,
Kalmadı dizlerimde, bir nebze derman,
Ateşlerin içinde, kalmış her yanım,
Ayrılsak ta üstünden, geçse bir zaman,
Ne olursa olsun, dost kalmalı insan…
Terk etmeden ansızın, ani dünyayı,
Anlamsız husumeti, bırakmalıyız,
Yüreğimize gömüp, kutsal sevdayı,
Sükûnetle bu ömrü, yaşamalıyız,
Ayrılsak ta üstünden, geçse bir zaman,
Ne olursa olsun, dost kalmalı insan…
Samsun-1995
Mehmet Arslan 3Kayıt Tarihi : 9.12.2016 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dost kalmalı insan...
![Mehmet Arslan 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/09/dost-kalmali-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!