Alaca karanlıkta bir adam yürür
Tenha yollarda.
Soğuk toprak yalar
Yırtık papuçlarının içinde
Nasır tutmuş tenini.
Ürpertir rüzgarın acı çığlığı
Yalnızlığa mahküm benliğini.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta