Hep dost tekmesi sonucu yaşadım sürgünü,
Dergah bildim dost meclisinde yedim vurgunu,
Dosttan yana fakir ben bir gönül yorgunu,
Güvenip de içimi dökecek bir dost bulamadım.
Vefa, deva umdum, hep bana dostuz diyenden,
Hep darbe yedim dost gibi gelip gidenden,
Haram, helal demez ne bulduysa yiyenden,
Dost olur mu, olmaz mı, bir türlü anlayamadım.
Güvenip de arkamı dönecek dost aradım,
Yüzüme dost, arkamdan düşmanları tanıdım..
Ne yaptımsa kimselere bir türlü yaranamadım,
Sonunda, almadan veren dost olmadığını anladım.
Ona da dostluk denir mi? Söyleyin Allah aşkına.
Kayıt Tarihi : 1.4.2017 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/01/dost-kaldi-mi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!