Dost ile post Şiiri - Yusuf Korkmaz

Dost ile post

Her konuştuğun kişiye
Dost diye güvenme
Acele davranıp karar verme
Senin dost dediğin
Konuşup güvendiğin
Melek gibi dediğin
Bakmışsınki bir gün
Her türlü pis işlerine
Destek olmadın diye
Hemen döner tam daire
Sen farkında bile olmadan
Suratına bir şamar atar
Yüzünde alev bile çıkar
Ayaklarını yerden keser
O eski konuşmalarda
Bulamazsın bir eser
Sanki arzail olmuş seni boğar
Senin güvenip dost dediğin
Yüzüne karşı söyleyemediğin
Vucut diliyle post dediğin
Her türlü hakareti yaptığın
Kem gözlerle baktığın
Beğenmeyip post dedigin kişi
Bırakır elindeki her türlü işi
Hakısızlara mahruz kaldığın
Izdırapla acı kaderle yandığın
Çaresizce kaldığın
Dar ve zor günlerinde
Bütün benligi ile
Yetişir sana Hızır gibi
Kucaklar bedeniyle seni
Giderir senin gam kederini

Yusuf korkmaz (kizilkale 30.07.2007)