Dost İhanetkarım Şiiri - Ali Bal

DOST (İhanetkarım)

En büyük dostum,
En büyük düşmanım,
Aslında çok pişmanım,
Sarayda yolcu, geçene hanım;
Benim dostum, sonsuz sultanım,
Aramaya çıktım;
Yollar kalaba,
Yollar ıssız;
Aramak ne acı bir duygu;
Aradığını bilmeden;
Filleri geçirmek iğneden,
Dost aramak, bulmak istedim;
Dost; belki içimde ihanetkarım,

Güvenmek için arkadaş mı?
Sığınacak liman, yaslanacak taş mı?
Avane olmuş kafana vurulan,
Sersemliğini alan, can düşman,
Bitmek bilmeyen yaşam dolu dünyanı,
Neyin varsa; ata, mal, evlat, sevgili ....
Bir anda kaybolduğunu hatırlatıp,
Ölüm meleğin, katilin mi?

Dost arıyorum,
Bulamıyor çıldırıyorum;
Nerde, en kötü günümde,
Demek dost yok muş,
Tüm insanlık dostluktan ari;
Ling-Yu; tüm halkı deliren İmparator vari,
Delilerin dalga geçtiği;
Üç beş akıllı olmaktansa,
Dost aramak, neyi bulacaksın;
Yoksa.

İşte ümitsizlik düşman,
Ümidim dostum;
İşte düştüğü anda koştuğum;
Hayatta, beklentimin bittiği anda,
El açıp konuştuğum;
Yanımda, uzağımda;
Dost diye konuştuğum;
Kim varsa;
En azılı nefsim bile;
İşte bana ne varsa acı veren;
Hepsi; tereddütsüz;
İşte benim DOSTUM ...
balix;25820-0914