Dost Gördün Şiiri - Şair Şahin Karaman

Şah’a doğru giden kervan içinde,
Ali gördün, Haydar gördün dost gördün.
İlim deryasının kızıl tacında,
Rahman-ı suretle vardın dost gördün.

Vahiy’den Resul’e duyulan seste,
Azizlerle cümle yarenle yasta,
Hak yolunda pir’e serilen posta,
Derviş’e Bektaş-ı sordun dost gördün.

Eren âleminde cem’e girişin,
Tarlada Âdem’ce buğday derişin,
Taus’un hükmüne lânet edişin,
İkaz diye taşı attın dost gördün.

Nihayet cefakâr dünya’ya geldin.
Işığı fark ettin hakikat bildin.
Şiir’le kavrulup Pir Sultan oldun,
Irkınla divana durdun dost gördün.

Lâkin on iki de gördüğün on bir,
Davut Sulari’dir sana usta-pir.
Aslın Şahin dedin “uç gönlüme gir”
Kalbini Nizamca yordun dost gördün.

Şahin Karaman - 01 / 10 / 2010

(Şair Vahdettin Işıldak’a iltifat-en akrostiş)