Dost Gönlü Şiiri - Umut Gürses

Tamah etme dost gönlünü kırmaya
Gönüldeki Şah-ı unutma sakın
Bırakma dost, hatırları sormayı
Hasret ile dostu kanatma sakın

Bilgiçlik edipte olma vaazkar
Sükutun hikmeti olur sana kâr
Çok bildim diyenler ederler zarar
Gururla ilmini sen satma sakın

Kötü söz kurutur sevgi gölünü
Güzel söz bezetir gönül ilini
Sevgi ağacının kırma dalını
Sel olup ağaca sen çatma sakın

Vücudun Kabe’dir sokma putları
Kamillik düzdedir çıkma katları
Cahilden evladır sokak itleri
Kovayım deyipte taş atma sakın

Noktadan evrene tamamı birdir
Perdesi kapalı anlamaz kördür
Kırk Makam yolunun kapısı dörttür
Hatalar yaparak kapatma sakın

Yetmiş iki birdir Hakk’ın gözünden
Kamilde beli der daim özünden
FUKARA’yım gerçeklerin izinden
Ayrılıp başka yol hiç tutma sakın