Dost Elini Uzat Şiiri - Salim Erben

Resmin yok ki assam duvara
Düşman değiliz baksam
Baksam ara sıra
Çocukça bir yüz canlanır
Sen gelince rüyalarıma
Gülüşün ah o gülüşün
Işık süzmesi gözlerinde
Gelgitlerim olsa da arada
Yıldız sayar gibi saydım
Geceleri yaz aylarında
Yaslanınca omuzuma
Sen ağladın ben yandım
İçime damladı göz yaşların
Sönmedi söndüremedin
Sonra
Güldün çatık kaşlarınla
Öyle sevdim öyle sevdim ki
Birden bıçak keser gibi
Kestin dilimi lal oldum
Şimdi kahır yüklü
Başımdaki dağ yelleri
Ayaklarım yol bilmez
Hüzünler düştü hisseme
Gittiğin yer sana yurt
İçimde tufan korkusu
Bana dost elini uzat ki
Yarınlarım senin dolsun