Dost...Dost...Dost Şiiri - Tangül Çehreli

Böyle yakınken böyle ırak olmaktan korkar yüreğim
Seni kaybetmenin kaç şekli var söyle
Seni sevmenin onca şekli varken
Onca şekilli sevginin tomurcuğunda açarken
Tohumu kusursuz nadide bir varlık
Hücrelerde dolanırken usul, usul
Sıcacık sevginin rehavetine, ıstırabın felaketine kapılıp dağılmayan inancın
O hep seninle olsun
Her sıkıntıya karşı duracak kadar güçlü
Her savaşa hazır olacak kadar kahraman
Sıra dışı değil ifadelerim anlaması kolay da değil belki
Savrulan nesne olmak kolay savuran rüzgâr olmaktan
Rüzgârın hiddetiyle yol alanlar gibi muhtaç olmayanım
Rüzgâr gibi güçlü ve heybetli duranım
Rüzgârın gücünü verendir yaradanım
Nesneyi savuran bir insan
Âdem yaratandan şüphe duyan âdem günah zincirleri kıran
Ruh var âdeme teslim olmayan nefsi ilahi camekânla sarıp sarmalayan
Acıları duruşuyla selamlayan sevinçleri ışıltısıyla paylaşan
İmtiyaz benimdir diyerek yol almaktan kaçınan dost
Hayatı iki metelik için satmayan dost
Günahı sevabıyla kapayan dost
Geceyi şuasıyla aydınlatan dost
İnancı sevgisiyle zerk eden dost
Ser i semayla bütünleşen dost
Hayatı onuruyla dikleştiren dost, dost, dost…