Dost dost diye tuttum dostun elinden,
Dostum dört bir yana savurdu beni.
Anmazım diye kendi dilinden;
Bir söz söyledi de devirdi beni.
Ne hata etimde ne suç işledim,
Bilmiyor ki ne düşleri düşledim,
Derdim büyük ağlamaya başladın,
Dostum dostluğundan ayırdı beni.
Acep bilmez mi ki benim yapımı,
Alt üst etti bütün hissiyatımı,
Bundan böyle dertler çalar kapımı,
Çilenin yoluna çağırdı beni.
S-685
Bekir KaraçamKayıt Tarihi : 17.6.2015 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Karaçam](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/17/dost-dost-diye-s-685.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!