Dost Dost Şiiri - Turan Bulduk

Dost kadrini bilmeye
yürek gerek taş gibi
dostu elde tutmaya
ürkmek gerek kuş gibi

varolunca bilinmez
yeterince kıymeti
akıldan hiç silinmez
gidince silüeti...

bağrına taş basınca
ilk onu hatırlarsın
rahat huzur kaçınca
dostunu çok ararsın

açılmaz denen kapı
tılsımıyla açılır
bu kadar sırça yapı
hep onunla tatlanır

ne mekan ve ne zaman
engel tanımaz ona
gönlün duyduğu zaman
varır senin yanına

sevgiyi o anlatır
destanları o yazar
dosta olmalı hatır
hile dostluğu bozar...

kaybeden ne çok arar
kaybetmek ne çok zarar
bir gerçek dost uğruna
dünyalar neye yarar...! ! !