Dost dedim sarıldım kağıt ile kaleme
Söylediklerimi çevirdiler söz ile kelama
Sırlarımı açıkladılar cihanı aleme
İnsanın kendinden başka dostu yok imiş
Ak kağıt dedim döktüm içimi
Kalem sözlere verdi türlü biçimi
Yoldurdular bana sakal ile saçımı
İnsanın kendinden başka dostu yok imiş
Sır dediğin kalpte gizli kalandır
Herkesin bildiği sır aşikar olandır
Hakiki dost dostun sırrını tutandır
İnsanın kendinden başka dostu yok imiş
Hülvani derki hakiki dost ararsan eğer
Sır ehli olana git sırrını ver
Marifet sırda yok olmakmış meğer
İnsanın sırrı haktan başka dostu yok imiş
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!