DOSt DEDİĞİn MERT OLUr Şiiri - Halit Yıl ...

Dost dediğin mert olur
Kardeş olur
Sırtını dönersin
Namertten dost olmaz
Namert puşt olur
Kalleş olur
Dönersen sırtını eğer
Hançeri yersin

Dost dediğin mert olur
Yol yürünür
Engeller aşarsın
Bölüşürsün bir lokma ekmeği
Namert kıymet bilmez
Yol yürünmez
Onunla yola çıkarsan
Düz yolda şaşarsın
Ne varsa elinde gözünü diker
Ummadığın anda takar çelmeyi

Dost dediğin mert olur
Sadıktır asil bir at gibi
Düşsen de bekler başını
Cins bir köpek gibi seni korur
Gerekirse uğrunda ölür
Olmaz canında malında ırzında gözü
Namertte sadakat ne gezer
Mayasıdır onun vefasızlık
Kedi gibi nankördür
Akrep gibi sinsi
En muhtaç olduğun anda
Maskesi sıyrılır
Gözükür gerçek yüzü

Dost dediğin mert olur
Söyler ne varsa yüzüne
Olmaz içinde ne bir nefret ne bir kin
Özü de doğrudur sözü de
Namert yılışır seni görende
Yağ çeker üç kuruşluk menfaati için
Bin bir küfür savurur içinden oysa
İçi başka dışı başkadır
Sözü de yalandır özü de

Dost dediğin mert olur
Ve dostlar yıkılır kahpelikten
Asırlık bir çınar gibi
Yavaş yavaş
İçin için
Çekip gider sessizce
Alıp ceketini
Bir yıldız gibi kayar
Kaybolur karanlıklarda
Dönmez gittiği yoldan geri
Bir dost kaybeden
Kaybeder aslında
En büyük servetini

Halit Yıldırım

29.03.2010
00:20 Çorum