Dost Dediğin Şiiri - Hamit Atay

Dost Dediğin

Dost dediğin, ne zaman ihtiyacın olsa yanında olmalı,
Hüzünle dolan gözlerine bakıp, derdini paylaşmalı.
Ama dost dediğin, sadece iyi günlerin değil,
Zor zamanların da en yakını olmalı.

Dost dediğin, kalbini açtığında korkmadan dinlemeli,
Söylediğin her kelimenin arkasındaki duyguyu hissetmeli.
Yanında olduğunda sessizce destek vermeli,
Ve seni yargılamadan, her halinle kabul etmeli.

Dost dediğin, gülüşünle mutlu olmalı,
Ama en derin acını da anlamalı.
Birlikte güldüğün kadar, birlikte ağlayabilmeli,
Çünkü dostluk, sadece kahkahalarda değil, gözyaşlarında da vardır.

Dost dediğin, bazen hiç sözcüklere ihtiyaç duymaz,
Bir bakışla anlar, içindeki fırtınayı hissettirir.
Bir omuz olur, bir nehir olur,
Bir fırtına öncesi sessizlikte, bir huzur olur.

Dost dediğin, seni kaybetmekten korkmalı,
Ve kaybolan bir parçasını geri getirmek için mücadele etmeli.
Hatalarını kabullenip, sana hatırlatmak değil,
Yanında durarak, seni her halinle sevmeli.

Dost dediğin, seni kimseye anlatmadan anlatmalı,
İçindeki karanlıkları, parlayan yıldızlara dönüştürmeli.
Her zaman seni savunmalı, ama kimseye karşı suçlamamalı,
Çünkü dostluk, savunmasız da olsa, birbirini sevmekle var olmalı.

Dost dediğin, yanında olduğu zaman,
Dünyanın yükünü hafifletmeli,
Ve gittiğinde bile, seninle kalmalı.
Çünkü dostluk, sadece bir anlık bağ değil,
Zamanla, kalpte, ruhta kök salan bir bağdır.

Dost dediğin, sadece seni sevmekle yetinmemeli,
Gerçek dost, senin iyiliğin için her zaman doğruyu söylemeli.
Ama unutmamalı, dost dediğin kişi,
Hata yapar, düşer, ama yine de kalkar.

Dost dediğin, bir el uzatır sana,
Ve birlikte her engeli aşarsınız.
Dost dediğin, seni yalnız bırakmaz,
Sonsuz bir yolculukta, seninle yürür, her adımda yanındadır.
Hamit Atay