Dost Dediğin Şiiri - Sermet Apaydın

DOST DEDİĞİN

Dost dost dedim de nicesinden
Acılar çektim dikeninden
Sevgim yakarken, yüreğimi
Buz tutturdular, kederimden

Gönül dost ister, sevgisinden
Gözüm dolardı, özleminden
Hatadır belki, geçer derken
Dayaklar yedim tekmesinden

Yağmur sandıydım, dolu oldu
Dost bahçemde ki güller soldu
Sağ gösterip de hep sol vurdu
Aldatıldım hep, riyayla ben

Apaydın anla, hata sende
Güvenme asla, tatlı söze
Canın bile ver, dost dost ise
Gam yemezsin sen, ölsen bile…

SERMET APAYDIN