Dost Dediğin Şiiri - Yahya Yahşi

Dost dediğin kıvılcım gibi olmalı en olmadık zamanda yakmalı acıları. Sevdayı birlikte dokumalı en değer verdiğiyle mesela kuyuların değil ati zamanların Yusuf’u olmalı. Adam gibi adam olup tutmalı ellerinden sevginin. Mesela birlikte yüzmeli en sevdiğiyle her ırmağı tanımalı. azgın sulara kürek çekmeyi bilmeli kıyılara merhaba diyebilmeli.
Benim diye sahiplendiğin gönlü olmalı aynı ritimde atmalı kalpleri mesela, aynı yöne bakmalı gözleri ve hisler dünyasında seyahate çıkıp yazmalı yaşanmışlıkları.
Dost dediğin yoğrulmuşluğu olmalı gözyaşından en sevdiğinin. ve aynı kandan aynı candan tene ten giydirebimeli birbirinin, tutsak gönüllerin önünde rahatlatmalı sevda denizinde boğulanları.
Dost dediğin sevdayıda katmerlemeli yufka yüreğinde. bir başka görmeli aşkın melankolik tuzağına düşen sevdalıları. Hazana bahar rüzgârları getirmeli ta uzaklardan, ama baharıda yaşamalı körpe zamanlarında… Her kesten aşkın acı zehrini yudumlayıp sevda iklimine sunmalı yeni aşk soluklarını arıtmalı mesela çirkin aşkların yıpranmışlıklarını
Dost dediğin durmamalı öyle her istasyonda. Sorunları çözdümü fırlamalı derhal yerinden. En asi fırtınalara aldırış etmemeli. En kötümser hisleri delip geçmeli yüreğinden.ve can evinden vurmalı ölü ruhların postunu en sevdiğine kol kanat olmalı.Ve en sevdiğiyle Uçmalı ötelere.. Aşkın hatmi için hatme çiçeğinden birlikte iksir almaya gitmeli defalarca… Kimsenin bilmediği acıları, kimsenin bilmediği aşkları ve kimsenin düşleyemediği kadar engin bir hayal denizi. Olmalı.
Dost dediğin.tüm çiçeklerden toplamalı rayihaları, aşkın düzleminde diz çöktürmeli hayatı