Dost Dediğin. Şiiri - Kenan Kervan

Açandır körelmiş gözlerini sevdiği dostun.
Dost dediğin uzatandır,kapalı gözlerini.
Uzanan eli geri çevirmeyen,
Sevilmeyen biri olsan da sevendir dost dediğin.

Anlayandır sussa da halinden dostun.
Dost dediğin kıymet bilip şükredendir.
Senin derdini kadeh kadeh içen,
Bütün dünya sussa da,konuşandır dost dediğin

Uzatandır ellerini yaralı yüreğine dostun.
Dost dediğin yüreğinden oda yapıp alandır içeri.
Ağlamak için omzunu veren,
Çekilmez biri olsan da,çileni çekendir Dost dediğin.

Toplayandır kırılan kalp parçalarını dostun.
Dost dediğin kanayan yaralara ilaç olandır.
Acıların tadına beraber baktığın,
Rabbinin kıymetli hediyesidir Dost dediğin.

Yakınındadır,çok uzağında olsa da dostun.
Dost dediğin ilk aradığın,ilk aklına gelendir.
Sırrını seninle yüreğinde saklayan,
Başka kimi isterim ki dediğindir Dost dediğin.

Yanındadır her ihtiyacı olduğunda dostun.
Dost dediğin sevince değil, hüzne de kıymet verendir.
Seneler bir bir geçse de ardı sıra,
Unutan değil, hep Dost kalandır Dost dediğin.