DOST DEDİĞİM VURDU BENİ
Dost dediğim vurdu beni, bu hayat çok yordu beni,
Konacak dal bulamayan yuvasız kuşlar gibiyim.
Kuzey kutbunda bahara ermeyen kışlar gibiyim.
Gelen geçen sordu beni, derde hüzne sardı beni,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla