Kanatlarım yok buradan uçamıyorum
Dermanım yok daha uzağa kaçamıyorum
Ellerim kelepçeli, sözümü de tutamıyorum
Vuramıyorum hasretini alnından
Ama sensizde yapamıyorum dost
Zindandır yokluğun kâbusum olmuş
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta