Dost çok gördüm ben…
Hep böyle güzel başladı…
Sonra albümüme bakınca anladım dost yanında durmayandı..
Zaman geçince anladım hep daha neler neler…
Yetinmeyi öğrendim fark etmeden…
Sonra belki aşk olur dedim,
Oldu birkaç kez..el ele tutuşmayı öğrendim çekinirken,
Göz göze bir geldik mi
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
Devamını Oku
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
İpek hanım merhaba sayfanıza ziyarete gelip biraz dolaştım çokta keyif aldım.Öncelikle yüreğinize sağlık çok güzel dizelerdi,kaleminin ucu hiç bitmesin.Affınıza sığınarak birkaç kelam etmek isterim.Dost bulmak çok zor,heleki bu dönemde.Son cümlelerinde yanında kalanın Annen olduğunu söylüyosun doğru, anneler kişinin yanında olabilirler.Ama unutmaki İnsan tek başına geliyor,tek başına yaşıyor ve tek başına gidiyor,kimse bunun farkında değil,oyalanıp gidiyorlar.İpek hanım inanki yalnızsınız,sakın yalnış anlamayın lütfen,var olan ve kimsenin görmek istemediği bir resmi aktardım.Saygılarımla.
güzel bir çalışma kutlarım ipek hanım ahhh o dostlardan bende hep çikayetciyim:)))
şiir akışı anlatımı düşünürlüğü geçişler takıntısız mükemmel kutlarım
doğru söze ne hacet ....vefasızlara.....
Dost çok gördüm ben…
Hep böyle güzel başladı…
Sonra albümüme bakınca anladım dost yanında durmayandı..
Zaman geçince anladım hep daha neler neler…
Yetinmeyi öğrendim fark etmeden…
Sonra belki aşk olur dedim,
Oldu birkaç kez..el ele tutuşmayı öğrendim çekinirken,
Sonra anladım el ele tutuşmak değildi mesele,
Mesele bu zamana kadar tutunmaktı,
- tutunmayı bilmezken..
(Sonra çalışırken öğrendim; annemin yanıma kalan olduğunu,
bizim için yorulduğunu,o hayata tutunurken..)
helal olsun.........................tebrikler
dost şu hayatta tutunurken yükümüsü hafifledirler ama kimse kalıçı değildir yasık ki annelerimiz ise hayatta her zaman tutunmamız için yanı başımışda var olaçak biz geç anlaşakda..yüreğinize sağlık....
Dost Çok Gördüm Ben
Dost çok gördüm ben…
Hep böyle güzel başladı…
Sonra albümüme bakınca anladım dost yanında durmayandı..
Zaman geçince anladım hep daha neler neler…
Yetinmeyi öğrendim fark etmeden…
Sonra belki aşk olur dedim,
Oldu birkaç kez..el ele tutuşmayı öğrendim çekinirken,
Sonra anladım el ele tutuşmak değildi mesele,
Mesele bu zamana kadar tutunmaktı,
- tutunmayı bilmezken..
(Sonra çalışırken öğrendim; annemin yanıma kalan olduğunu,
bizim için yorulduğunu,o hayata tutunurken..)
ipek topyan
İpek Kutay Topyan
dost acı gününde yanında olursa dosttur.iyi gününde dost çoktur insanın çevresinde.birde sevgili bağlamında dotluk vardır.kalbinin içinde yaşattığın.ama pamuk ipliğine bağlı duygularla değil.halat gibi sağlam,kenetlenmiş saygıyla,sevgiyle ve aşkla örülmüş duygularla gönülden bağlanmış dostluk olmalı dimi?.....şiiriniz dostluk duygularını irdelemiş. kutlarım.iyi bir çalışma olmuş.sevgiyle ve şiirle kalın.saygılarımla.ibrahim yılmaz.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta