Zamansız aklıma düşer dostlarım,
Ya sıcak bir nefes gibi,
Ya da; zemheride açan çiçek gibi,
Zaman kavramını yitirmiştir bende;
Kimbilir dostlarda beni anıyordur.
Zamansız bir vakitte,
Yürekte yeşeren sevgi ile...
Dudaklarda bir tatlı tebessümle,
zamansız aklıma düşer dostlarım.
Sıcak bir çay içiminde,
Veya siğaradan çekilen nefes ile;
Gün batar güneş döner.
Tüm görkemiyle belirir Ay
Yıldızlar raks halinde Ay'la gökyüzünde,
Ben'se dost çehrelerle,
Muhabbetin deminde,
Gözlerim aralar geceyi,
Gözyaşı düşer kirpik ucuna,
Ay dansını bitirmiştir yıldızlarla
Çekilmiştir bulut ardına
Gece sarhoşluğu çöker üstüme
Gecenin sarhoşluğuyla
Kaybolur gider Ay uzak diyarlara,
Dağlar ardına yeniden dost çehreleri aydınlatmaya...
MUKADDERŞIK
Kayıt Tarihi : 12.12.2010 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mukadder Şık](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/12/dost-cehreler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!