Gezip dolaştığım yaban ellerde
Sırtımı verecek dost bulamadım
Ömrümü tüketen kahpe yıllarda
Yaramı saracak dost bulamadım
Çok insan tanıdım hep iki yüzlü
Kimisi cilveli, kimisi nazlı
Kime dost dediysem çıktı aç gözlü
Yüzümü sürecek dost bulamadım
Bende Mecnun gibi ararken Leyla
Candan sevdiklerim oldular bela
Acımadı felek, hep vurdu Mevla
Dostlugu kuracak dost bulamadım
Her insana sevgi, saygıyı sundum
Issızlık suyunda haşlanıp yundum
Sohbeti dört duvar geceye gömdüm
Hal hatır soracak dost bulamadım
Hayallerim öldu, umudum soldu
İçimde hep bir dost uhdesi kaldı
Gurbetdeki dostum yalnızlık oldu
Kol kanat gerecek dost bulamadım
Necati diyor ki her gelen çaldı
Çıkarı bitenler düşmanım oldu
Felek güvendiğim dostları aldı
Gönlüme girecek dost bulamadım
Necati KEÇELİ
İZMİR 15.08.2014
Kayıt Tarihi : 15.8.2014 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dostluk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!