Dost Bulamadım Şiiri - Necati Keçeli

Dost diye gördüğüm halimi sormaz
Sırrımı verecek, dost bulamadım
Birazcık sıkışsam arkamda durmaz
Kol kanat gerecek dost bulamadım

Güvendiğim dosta gönlümü serdim
Ne zaman gizlimi saklımı verdim
Düşmanın dilinde kendimi gördüm
Saygı gösterecek, dost bulamadım

Dostları çağırdım tüm eğlenceme
Buyur ettim düğün, dernek geceme
Düştükçe vurdular, gitti gücüme
Derdimi soracak, dost bulamadım

Sevindirmek için çaldım sazımı
Dostlarla pay ettim çokla azımı
Destursun girenler çaldı kızımı
Dostluğu kuracak dost bulamadım

Dostum beni değil eli güldürdü
Fırsatı buldukça cebi doldurdu
Gül diye sevdiğim gülü soldurdu
Sevgiyi örecek, dost bulamadım

Her gelen cep deki paramı sordu
Çek, senetlerimle hayaller kurdu
Sırtımı dönünce, arkamdan vurdu
Gönlüme girecek, dost bulamadım

Dostlar geldi geçti yarası kaldı
Bilmem ki Necati bu nasıl hâldı
Bırakıp gidenler dertlere saldı
Yaramı saracak, dost bulamadım

Necati KEÇELİ
ADANA