Dost Bildiklerim Şiiri - Aydın Ahmet

Kim yüzüme güldü ise inandım
Hüsrana uğrattı dost bildiklerim
İnsanların her türüyle sınandım
Talime çevirdi dost bildiklerim

Kimi bende altın akçe aradı
Yok deyince yetmiş arşın ıradı
Ahde vefa güttüm neye yaradı
Zalime çevirdi dost bildiklerim

Kimi hicranıma güldü, kınadı
Sürdükçe merhemi yaram kanadı
Bilmem pıtrak mıydı, diken mı adı
Isırgan otuymuş dost bildiklerim

Kimi benden esvap teberru bekler
Nerde bulam Hint kumaşı, ipekler
Daha vefaliymis sadık köpekler
Lütfu bilmez imiş dost bildiklerim

Yaren dediklerim üç günde bıktı
Düştüğü çukura beni de çekti
Kendini kurtardı feraha çıktı
Tilki kurnazıymış dost bildiklerim

Gözyaşım çağladı pes etti dere
Sağ yerim kalmadı, hep yara bere
Her tokatta yemin ettim kaç kere
Yine de kandırdı dost bildiklerim