Dost Bildiklerim
Kalbimi kırdılar, gönlüm kederli
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim
Adımı koydular kötü kaderli
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim.
Çağladı yüreğim, başlar akmaya,
Ürperir gözlerim, korkar bakmaya
Kıyamam elini, ben bırakmaya,
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim.
İçinde fırtına gülüşümde yel
Hıçkırır ağlarım, gözlerin de sel
Ben acı çekerken çok mutluydu el
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim.
Bir bilsen ben nasıl, hasretim sana,
Duygusuz zalimler, kıydılar bana.
Ah ettim dövündüm, ben yana yana,
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim.
Bir acı kahveni, içmeye geldim,
Dostuma kıyana, ben ecel oldum.
Dertli gönüllerden, çağlayan seldim,
Sırtımdan vurdular dost bildiklerim.
Kurumuş bahçeden, bülbüller uçtu,
Şahlandı gökyüzü, gözyaşı saçtı
Arkadaş yarenler, yanımdan kaçtı
Sırtımdan vurdu dost bildiklerim.
......Zeynep Saylan......
Zeynep Saylan Ayşe KuzKayıt Tarihi : 8.7.2024 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!