Dost Bildiklerim Şiiri - Samettin Şenkaya

Atalar boşuna demez; düşte gör
Her şerde bir de hayır var onu gör
Dostun kim düşmanın kim düşüşte gör
Dost bildiklerimi göremez oldum
Kötü günde yoklar; hüzünle doldum.

Dost dostunu yalnızlığa terk etmez
Ha bugün ha yarın yolun gözletmez
Dertsiz dertlinin halini hissetmez
Dost bildiklerimi bulamaz oldum
Kötü günde yoklar; hüzünle doldum.

Dostun gülü incitirmiş zor günde
Yanında kim kalır ki düştüğünde
Oysa herkes yanımdaydı iyi günde
Dost bildiklerimi bilemez oldum
Kötü günde yoklar; hüzünle doldum.

Dilin mi tutuldu ses vermez oldun
Duyduğuna inanıp bana doldun
Kötü günde satacak dostlar buldun
Dost bildiklerimi duyamaz oldum
Kötü günde yoklar; hüzünle doldum.

Boşa meyil etmişim hal bilmeze
Acını bilip kapına gelmeze
Sevgi kalmadı teselli vermeze
Dost bildiklerimi sevemez oldum
Kötü günde yoklar; hüzünle doldum.

(KUL SAMİ)