Dost Bildiklerim Şiiri - Eyup Şahan

Güvenim kalmadı, kırdılar deni,
Hep geri durdular dost bildiklerim.
Üç kuruş menfaate sattılar beni,
Arkadan vurdular dost bildiklerim.

Kimi sevgi diyor kimide nefret,
Görmedim meftunda dostuna iffet.
Sadık yârim diyen gönülde afet,
Başıma sardılar dost bildiklerim.

İnsanlık yok olmuş ahlak çürümüş,
Ahde vefa dersen hakka yürümüş.
Kuzular postuna kurtlar bürünmüş,
Menfaat sordular dost bildiklerim.

İkiyüzlülerden usandım yıldım,
Kayya kuyusunda hak diye kaldım.
İnsanlar gözünde ahmak sayıldım,
Tuzaklar kurdular dost bildiklerim.

Değer mi bunlara üç günlük dünya,
Kırk yıllık ahbabız diyorsun güya.
Canıma tak etti yapılan riya,
Hep beni kırdılar dost bildiklerim.

Aklanıp döküldü saçımın kılı,
Dostlukta devam yok doldurmaz yılı.
Bu yüzden oynattı Eyüp Akılı,
Boşuna yordular dost bildiklerim.

Eyüp Şahan
Ankara 14.3.2001