Dost Bildiklerim Şiiri - Öner Arslan

Birbirine katip gece ile gündüzü
Eylenip güldü dost bildiklerim
Sanirdim tutarlar verdikleri sözü
Yemini bozdu dost bildiklerim..

Kacti hepsi anlatinca derdimi
Birden yalniz buldum kendimi
Dostluk adina ictigim andimi
Yerlere vurdu dost bildiklerim..

Arkadaslik sanirdim hic bitmez
Seni yari yolda birakip da gitmez
Düsersen baskasi elini tutmaz
Bilegimi büktü dost bildiklerim..

Ne oldu diye sordum sustu
Yanlisim ne idi nefretini kustu
Isi bitti sonra da darilip, küstü
Birakip gitti dost bildiklerim..

Diyecegim bu kadar yok baska
Önce söyleseydim bunlari keske
Yakmazdim gencligimi ateste
Soldurdu Öner'i dost bildiklerim..