Dost bildiklerim Şiiri - Ahmet Bekteş

ömrümce sevdim hep onları ben
bir hiçe saydı be hep sevdiklerim
bir duygu var bana isyan ettiren
gurumla oynadı dost bildıklerim

dünyada tek saadetim onlardı benim
olar için çalışırdı seven bu kalbim
şimdi de parçaladılar onu dilim dilim
hayatımla oynadı dost bildiklerim

tatlı dıline kalpten inanmıştım
oları kendim gibi insan sanmiştım
onların derdine onlar gibi yanmiştım
beni benden çaldı dostbildiklerim

yazıklar olsun bana nasil yanılmışım
oalayıcı sözlere ben nasıl kandım
yapmaçik aşkları hep gerçek sandım
kalbimden utandırdı dost bildiklerim

artık yaşamak haram dır bana
saadet ışınları oldu artık işkence
bu dünyada yaşanan herşey bilmece
göremesin dedi dost bildiklerim

kahrolası dünyada neden yaşarım
hangi şahsa dostum arkadaşım derim
bu dümyada nasıl mutluluk bula bilirim
dünyam dan etti dost bildiklerim