Dost bildiklerim Şiiri - Mustafa Sarı

DOST BİLDİKLERİM

Dün gece çenemi avucuma alıp
Düşündüm kimdi dost bildiklerim
Cevap bulamadım karara varıp
Beni yanıltmıştı dost bildiklerim

Hepsi hoş günümde yanımda idi
İçime işlemiş kanımda idi
Ama hep gülenler sonunda idi
Halime güldüler dost bildiklerim

Nasıl iştir bu nasıl yanıldım
Hani ben herkesi iyi tanırdım
Bazen gözümden bile kıskanırdım
Beni utandırdı dost bildiklerim

Kendimi ahmak kula benzettim
Onlar için sadece iyi hizmettim
Timurdan fil isteyen nusrettin
Yalnız bıraktılar dost bildiklerim

Yoksa bu kadarmıydı benim değerim
Daha da zorlasam yoktur hünerim
Çok ağlarım ben bazen gülerim
Ağlattılar anamı dost bildiklerim

Dost kolay bulunmaz iyi taklarsın
Bazen kara olur sende aklarsın
Kavun değil ki bu tutup koklarsın
Kelek çıktı benim dost bildiklerim

Yeter sitemlerim yeterki ahım
Kendi saltanatım şahsiyet şahım
Herkese açıktır gönül dergahım
İçeri buyursun dost bildiklerim

Mustafa sarı ydım aşık diyorlar
Manası geniştir bilemiyorlar
Yarana merhemiz diyemiyorlar
Yaralı bıraktı dost bildiklerim