Dost Bildiklerim Şiiri - Yunus Duysal

Yaş doldu gözlerime, ıslandı kirpiklerim
Bin hançer saplandı yaralı kalbime
Sırtımdan vurdu dost bildiklerim
Güvenmek hataymış bazen sevdiklerine

Yalnızlığım düşmüş sokağa
Yumruğumu sıkmaktan nasır tuttu ellerim
İsyan etmekte varmış bahtıma
Arkamdan vurdu dost bildiklerim

Çare değil ağlamak, eğme başını
Bir bak seni anlayan sende başka kim var
Kaldır kafanı, çatılmış kaşını
Yok artık arkanda dost bildiklerin