Dost Bildiklerim! Şiiri - Seçil Karagöz

Dost bildiklerimi içten severim;
Özümde hisseder, acı söylerim...
Yalanı, riyayı hep reddederim;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

Dost bildiklerime duâ ederim;
Sıkıntı vermekten pek çekinirim...
Karşılık beklemez, selâm ederim;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

Dost bildiklerimde neşem, kederim;
Dostlarım olmasa, hâlim n’eylerim...
Yağımla kavrulur, göçer giderim;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

Dost bildiklerimden gelir değerim;
Vefaya, ilgiye hürmet ederim...
Saygıya, sevgiye cevap veririm;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

Dost bildiklerimin aklın severim;
Dostlarıma iyi, güzel dilerim...
Dara düştüğümde haber ederim;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

Dost bildiklerimle yola düşerim;
Kendime kızarım, bazen küserim...
Anlayış, hoşgörü olsun isterim;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

Dost bildiklerim hep canım, ciğerim;
Dostlarım yüreğim, dostsuz n’eylerim...
Kendime yetsem de sitem ederim;
Selâmın alırım, ‘Eyvallah! ’ derim.

3 Ağustos, 2008