Dost Bildiğin

Destansı hayaller içinde
Gün vurmuş sulara.
Uzak diyarlardan
Selamlar sunmuş,
Süzülerek nur yüzlü çehrelere.
Güneş bekleyeni var gibi
Sabırla gidiyor gecelere
Gün batımıyla başlıyor
Akşamların o sınırsız sevinci
Yüreklerde her geceki sevgiliye
Kavuşma neşesi
O sevgili ki yokluğu değil
Varlığı yürek yakar
Sabırla hasreti yoğurup
Salar yine sevgiliyi gündüze
Vefalı dost bildiğim geceler