Dost bildiğimden kaldı bu eserim

Halime bakıp durma çok halsizim
Kaybolan yıllar gibi sahipsizim
Yeri yurdu olmayan kimsesizim
Dost bildiğimden kaldı bu eserim

Hayat perdesi indi bak gözüme
Yazık oluyor şu garip ömrüme
Utanır oldum gidiyor gücüme
Dost bildiğimden kaldı bu eserim

Uzanan eller artık bir yabancı
Kalmadı kalbimin dosta inancı
Adımı bilmeyen diyor isyancı
Dost bildiğimden kaldı bu eserim