Dost Bakışı Yitirdim Şiiri - Nedim Uçar

İlkbaharda gün batımı zamanı,
Sırma saçlı nazlı yâri yitirdim.
Dağılınca mor yaylanın dumanı,
Yüce dağda beyaz karı yitirdim.

Al şafakta bulutların güncesi,
Suya hasret yaz gülünün goncası,
Bıldır harman vakti kuşluk öncesi,
Sıla denen soyka yeri yitirdim.

Gölgelerde dinlenirken sıcaklar,
Ak bulutlar ufukları kucaklar,
Yar yoluna kapanırken ocaklar,
Dilim sustu, ahu zarı yitirdim.

Mavi renkli gök kubbenin içinde,
Yıldız uyur dolunay’ın saçında,
Katar katar turnaların göçünde,
Çamlıbel’de gözde feri yitirdim.

Yüreğimde yalnızlığın sızısı,
Çile çekmek alnımızın yazısı,
Konuşurken Antik Çağın kazısı,
Aspendos’ta yanık tarı yitirdim.

Nedim Uçar, umut dolu sözlerde,
İnsanlığın ar damarı yüzlerde,
O sımsıcak sevgi yüklü gözlerde,
Dost bakışı çoktan beri yitirdim.

Dr. Nedim UÇAR