Dost bağının meyveleri erişti
Ayva benim alma benim nar benim
Çeşmim yaşı ummanlara karıştı
Cefakarım sitemkarım var benim
Yedi derya boz-bulanık selinden
Halk-ı alem aciz kaldı dilimden
Ben bülbülüm ayrı düştüm gülümden
Efgan benim matem benim zar benim
Mail oldum kisvesine tacına
Bend olmuşum siyah zülfü ucuna
Mansur gibi asılırım saçına
Kakül benim, perçem benim dar benim
Gevheri der kime gönül katayım
Gevherimi nadanlara satayım
Dost bağında bülbül gibi öteyim
Gülşen benim güller benim har benim
Kayıt Tarihi : 9.9.2003 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rabbim rahmet eylesin.
yani akıl ve mantıkla izahı zordur. Yani bize
yanlış gibi gelen BAZI ifadeleri, sekir veya şatahat
halinde (Sarhoş gibi) söylenmiş sözlerdir.
Yanlış olsa bile onlar mazurdurlar. Biz aynı
şeyi söylesek mesul oluruz. Çünkü ayetin
serahatini incitmişlerdir. Sapık denmesi yerine
kendinden geçen bir kimsenin söylediği sözler
olarak kabul edilmelidir. Çünkü içlerinde ehl'i
keşif zatlar bulunmaktadır. Pek ekseriyeti içine
alamamış ve pek fazla itibar görmemiştir.
Sebep ise "La Mevcuda İlla Hu" demeleridir.
Yani mevcudat yoktur Ancak Allah vardır demek
olan bu ifade eşyanın her biri Allah'ın bir parçası
gibi kabul edilmiş eşyayı inkar etmişlerdir.
Hal bu ki EŞYA YARATILMIŞ VE VARLIĞI DA
SABİTTİR. Bizim için Eşya ise Allah'ın isimlerinin
tecellisi olup görünmeleri ise cilveleridir. Esma-i
İlahiye'nin aineleridir. (Allah'ın İsimlerini gösterir)
Şiirin ise Vahdet'ül Vücut meşrebiyle hiç bir alakası yoktur.
Bazıları şiiri bahane edip fikrini söylemek istemiş ve bu görüşe
sataşmak istemiştir.
Şiiri zamanımıza taşıyıp paylaşanları TEBRİK EDİYORUM.
TÜM YORUMLAR (11)